همسرم بچه نمی خواهد

همسرتان دوست ندارد بچه دار شوید ؟شما باید کمک کنید تا این تصمیم زیبا را بگیرد اما چگونه؟

اسم‌اش را گذاشته‌اند زندگی روز یا مدرن. برای همین معلوم نیست با چه استنباط و منطقی تصمیم گرفته‌اند یا بچه نداشته باشند یا اینکه با شعار «یک بچه کافیه» زندگی کنند البته معمولا در اکثر زندگی‌های زناشویی اینطور نیست که هر دو طرف ماجرا با بچه‌دار شدن مخالف باشند.

تحقیقات نشان می‌دهد در اکثر خانواده‌های ایرانی معمولا این یک طرف ماجراست که بچه نمی‌خواهد؛ که گاهی ممکن است مرد باشد و گاهی زن‌ها. ولی الان در شرایطی که اکثر کارشناسان نسبت به بحران جمعیتی و افزایش هرم سنی جامعه ایرانی صحبت می‌کنند آیا راه‌های روانشناختی‌ای وجود دارد که همسرمان را بتوانیم به بچه‌دار شدن تشویق کنیم؟ بله ،با بهره‌گیری از یکسری مهارت‌ها می‌توان انگیزه فرزندآوری را در همسران تقویت کرد.

۱-‌ «برخورد همدلانه» این کلید موفقیت زن و شوهر برای حل تعارضات و اختلاف نظر‌ها‌یشان است. بنابراین کاملا صمیمانه نه از موضع بازخواست و محاکمه از همسرتان بخواهید که دلایل مخالفتش با این موضوع را برایتان بیان کند. همدلانه دلایل او را بشنوید و حرفش را قطع نکنید. بگذارید هر آنچه را که می‌خواهد بگوید. رفتارتان با او باید کاملا صمیمانه باشد تا او بتواند احساس واقعی‌اش را برای شما بیان کند. ممکن است مخالفت او با بچه‌‌دار شدن‌تان تحت‌تأثیر سایر مشکلات و اختلاف‌ها باشد و اهرمی شده برای تلافی کردن یک‌سری مسائل یا تنبیه کردن شما. سعی کنید با تحلیل‌های منطقی و بدون موضع‌گیری بحث را پیش ببرید و مسائل و مشکلات را به‌طور ریشه‌ای بررسی و کاملا حل‌و‌‌‌فصل کنید. اگر مخالفت همسرتان با بچه‌دار شدن ناشی از سایر اختلاف‌ها باشد و شما بتوانید آتش اختلاف را به بوستان محبت و آشتی تبدیل کنید با مرور زمان سر مسئله بچه‌دار شدن به توافق خواهید رسید.

۲-بعضی افراد به توانایی‌های خود ایمان ندارند و تصور می‌کنند نمی‌توانند از عهده وظایف والد بودن بربیایند و به همین دلیل از بچه‌دار شدن واهمه دارند. بدانید افرادی که در سایر عرصه‌های زندگی مثل موقعیت‌های شغلی، تحصیلی، اجتماعی و خانوادگی موفق عمل کرده‌اند در حیطه فرزندپروری هم به بهترین نحو از عهده وظایف و مسئولیت‌‌هایشان برخواهند آمد و موفق خواهند شد. درصورت امکان می‌توانید گاهی مسئولیت مراقبت از یکی از کودکان اقوام یا آشنایان را به‌عهده بگیرید و نقش والد بودن را تمرین کنید.
به‌عنوان یک همسر مسئول سعی کنید به طرف مقابل‌تان این تضمین و اطمینان را بدهید که بعد از بچه‌دار شدن به رابطه عاطفی شما لطمه‌ای وارد نخواهد شد

۳- بعضی افراد نیز به این دلیل که فکر می‌کنند با ورود فرزند جایگاه‌شان را پیش همسرشان از دست می‌دهند و میزان علاقه و توجه همسرشان به آنها کم می‌شود بچه‌دارشدن را به تعویق می‌اندازند. به‌عنوان یک همسر مسئول سعی کنید به طرف مقابل‌تان این تضمین و اطمینان را بدهید که بعد از بچه‌دار شدن به رابطه عاطفی شما لطمه‌ای وارد نخواهد شد و نه‌تنها توجه و علاقه شما نسبت به او کم نمی‌شود بلکه بیشتر نیز خواهد شد؛ مثلا به شوهرتان بگویید:

« از این به بعد تو را بیشتر دوست خواهم داشت چون علاوه بر اینکه شوهر مهربانی برای من هستی قراراست پدر فداکار و مسئولی برای فرزند عزیزمان هم باشی» یا اینکه به خانم‌تان بگویید:

«تو همیشه عزیزترین و مهم‌ترین فرد زندگی‌ام بوده‌ای اما از این به بعد برایم عزیزتر و مهم‌تر هستی چون علاوه بر همسرم، مادر فرزندم هم خواهی بود».

۴ -سعی کنید برای همسرتان مصداق‌های یک خانواده خوشحال با بچه‌های زیاد را نشان دهید. فیلم و برنامه‌های تلویزیونی در این راه نمی‌تواند به شما کمک چندانی کند. بنابراین همسرتان را در ارتباط با آن دسته از خانواده‌های فامیل و دوستانتان قرار دهید که به فرزندانشان عشق می‌ورزند و زندگی شاد و خوشحالی دارند. این فضا می‌تواند روی تصمیم‌گیری همسرتان تأثیر مثبتی بگذارد البته حواستان باشد که هیچ‌کدام از این اقدامات نباید«رو» و عیان باشد. شما که کارتان را بلدید؛ باید زیرپوستی وارد ماجرا شوید.

۵- دغدغه‌های مالی بچه‌دار شدن را از همسرتان دور کنید. دیده شده خیلی از زن‌ها از همان روزهای اول ازدواج مدام دغدغه این را دارند که باید بهترین امکانات را برای بچه‌هایشان فراهم کنند. آنها از مدارس غیرانتفاعی و مهدکودک‌های چند میلیون تومانی حرف می‌زنند و از گران شدن هزینه پوشاک و… . طبیعی است که در این شرایط همسرتان زیاد رغبتی برای بچه دار شدن از خودش نشان ندهد و در مورد هر اقدامی در این رابطه طفره برود. پس سعی کنید اگر چنین دغدغه‌ای را برای همسرتان ایجاد کرده‌اید آن را از بین ببرید.

۶- جان کلام باز هم اینکه دقت داشته باشید تمام راهکارهایی که ارائه شد را در یک فضای صمیمانه و همدلانه مطرح کنید. با زور، بحث، جدل و جنگ و دعوا نه‌تنها نمی‌توانید مقاومت طرف مقابل را از بین ببرید بلکه آن را تشدید می‌کنید. دلایل مخالفت و موافقت‌ همدیگر را بشنوید و آنها را منطقی بررسی کنید. اگر به‌کارگیری این راهکارها نتیجه‌بخش نبود به جای تصمیم‌گیری یک‌طرفه و تحت فشار قراردادن طرف مقابل می‌توانید از یک روانشناس یا مشاور خانواده کمک بگیرید. متخصصان این امر می‌توانند شرایطی را فراهم کنند که هر دوی شما آمادگی روحی لازم را برای پذیرش این مسئولیت به‌دست آورید.

۷- بعضی از افراد به‌علت اینکه خود یا همسرشان مبتلا به بیماری روحی یا جسمی خاصی هستند از بچه‌دار شدن واهمه دارند و مدام آن را به تعویق می‌اندازند. بهتر است به‌جای به تعویق انداختن این مسئله به فکر درمان جدی‌تر بیماری‌تان باشید. تصور نکنید چون از سلامت کامل جسم یا روان برخوردار نیستید هرگز نمی‌توانید طعم شیرین پدر یا مادر شدن را بچشید. خوشبختانه علم پزشکی در حال پیشرفت است. بنابراین با کمک پزشک از روند بیماری‌تان مطلع شوید و خطرات احتمالی را بررسی کنید. درصورتی که پزشک این اطمینان را به شما می‌دهد که بهبود می‌یابید و خطر خاصی شما را تهدید نمی‌کند هر چه زودتر درمان را شروع کنید. بعد از ایجاد بهبودی می‌توانید تحت نظر پزشک متخصص اقدام به بچه‌دار شدن کنید.