دعای روز چهارشنبه به همراه معنی فارسی آن و ذکر روز

دعای روز چهارشنبه به همراه معنی فارسی آن و ذکر روز

در این مطلب با ما همراه باشید تا متن دعای روز چهارشنبه به همراه معنی فارسی آن و ذکر این روز را برای شما دوستان قرار دهیم. قرائت و خواندن دعا و ذکر ایام هفته از موارد سفارش شده در دین اسلام است.

ذکر روز چهارشنبه:

یا حی یا قیوم

معنی: ای زنده، ای پاینده

ذکر روز چهار شنبه موجب عزت دائمی می شود. ذکر روز چهارشنبه به اسم موسی بن جعفر(ع) و علی بن موسی(ع) و محمد بن علی(ع) و علی بن محمد(ع) است. روایت شده در این روز زیارت چهار امام خوانده شود.

متن دعای روز چهارشنبه:

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ، الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِى جَعَلَ اللَّیْلَ لِباساً ، وَالنَّوْمَ سُباتاً ، وَجَعَلَ النَّهارَ نُشُوراً ، لَکَ الْحَمْدُ أَنْ بَعَثْتَنِى مِنْ مَرْقَدِى وَلَوْ شِئْتَ جَعَلْتَهُ سَرْمَداً ، حَمْداً دائِماً لَایَنْقِطعُ أَبَداً ، وَلَا یُحْصِى لَهُ الْخَلائِقُ عَدَداً ، اللّٰهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ أَنْ خَلَقْتَ فَسَوَّیْتَ ، وَقَدَّرْتَ وَقَضَیْتَ ، وَ أَمَتَّ وَ أَحْیَیْتَ ، وَأَمْرَضْتَ وَشَفَیْتَ ، وَعافَیْتَ وَ أَبْلَیْتَ ، وَعَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَیْتَ ، وَعَلَى الْمُلْکِ احْتَوَیْتَ؛

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی‌اش همیشگی است، ستایش خدای را که شب را جامه و خواب را مایه آرامش و روز را زمینه تکاپو قرار داده، ستایش تنها تو را سزاست که مرا از خوابگاهم برانگیختی و اگر می‌خواستی خوابم را جاودان می‌ساختی، ستایش دائم که هرگز پایان نیابد و سپاس بیکران ‌که آفریدگان از شمارش آن ناتوان‌اند، خدایا! ستایش تنها شایسته توست که آفریدی و سامان دادی و اندازه مقرر نمودی و فرمان دادی و میراندی و زنده کردی و بیمار نمودی و درمان کردی و بهبودی عنایت فرمودی و فرسوده ساختی و بر عرش هستی استیلا یافتی و بر فرمانروایی جهان چیره گشتی؛

أَدْعُوکَ دُعَاءَ مَنْ ضَعُفَتْ وَسِیلَتُهُ ، وَانْقَطَعَتْ حِیلَتُهُ ، وَاقْتَرَبَ أَجَلُهُ ، وَتَدَانَىٰ فِى الدُّنْیَا أَمَلُهُ ، واشْتَدَّتْ إِلَىٰ رَحْمَتِکَ فاقَتُهُ ، وَعَظُمَتْ لِتَفْرِیطِهِ حَسْرَتُهُ ، وَکَثُرَتْ زَلَّتُهُ وَعَثْرَتُهُ ، وَخَلُصَتْ لِوَجْهِکَ تَوْبَتُهُ ، فَصَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِیِّینَ ، وَعَلَىٰ أَهْلِ بَیْتِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ ، وَارْزُقْنِى شَفاعَهَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ ، وَلَا تَحْرِمْنِى صُحْبَتَهُ ، إِنَّکَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ. اللّٰهُمَّ اقْضِ لِى فِى الْأَرْبَعاءِ أَرْبَعاً : اجْعَلْ قُوَّتِى فِى طَاعَتِکَ ، وَنَشَاطِى فِى عِبَادَتِکَ ، وَرَغْبَتِى فِى ثَوَابِکَ ، وَزُهْدِى فِیَما یُوجِبُ لِى أَلِیمَ عِقَابِکَ ، إِنَّکَ لَطِیفٌ لِمَا تَشَاءُ.

تو را می‌خوانم همچون کسی که وسیله‌اش ناکارا گشته و رشته‌ی چاره‌اش گسسته و اجلش نزدیک شده و آرزویش در دنیا کاستی یافته و سخت بر رحمت تو نیازمند گشته و حیرتش بر اثر کوتاهی فزونی یافته و لغزش و افتادنش بسیار گشته و بازگشتش به‌سوی تو خالص شده است، پس بر محمّد خاتم پیامبران و بر خاندان پاکیزه و پاک‌نهاد او درود فرست و شفاعت محمّد (درود خدا بر او و خاندانش باد) را روزی‌ام فرما و از هم‌نشینی با او محرومم مساز، همانا تویی مهربان‌ترین مهربانان، خدایا! در چهارشنبه چهار حاجت مرا روا ساز: نیرویم را در طاعت خود و نشاطم را در بندگی خویش و رغبتم را در پاداشت و بی‌رغبتی‌ام را در آنچه موجب عذاب دردناک توست قرار ده، همانا آنچه را بخواهی لطف می‌فرمایی.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

فارسی سازی پوسته توسط: همیار وردپرس