سیاه چاله در قرآن

قرآن کتاب آسمانی ما مسلمانان است که از جانب پروردگار بزرگ جهانیان و از طریق وحی، بر پیامبر عظیم الشان اسلام، حضرت محمد مصطفی (ص) نازل شده است. این کتاب دستوری کامل و جمع برای زندگی فردی و اجتماعی انسان هاست و پیروی از دستورات و قوانین آن تضمین کننده سعادت دنیوی و اخروی انسان هاست. اما اعجاز قرآن به همین جا ختم نمی شود. قرآن در زمینه های بسیار متعددی به پیشگویی پرداخته و پرده از رازهایی برداشته که شاید تا سالیان سال بر بشر گم و ناپیدا بود و اکنون با این همه پیشرفت در علم و تکنولوژ توانسته به برخی از رازهای آن دست یابدو

به عنوان مثال، قرآن پیروزی مسلمان در جنگ روم را پیش بینی کرده بود و در رابطه با سیاه چاله ها صحبت کرده بود!

بله درست خوانید!

از سیاه چال ها در قرآن یاد شده است و توضیحاتی در مورد آن عنوان شده است که بشر اکنون به این راز بزرگ دست یافته.

این اعجاز قرآن، بیش از پیش بر صحت دستورات بی عیب خود صحه می گذارد و چه چیزی بالاتر از پایبندی به دستورات آن و پیروی از آنها؟

با ما همراه باشید تا سیاه چاله هایی که در قرآن به آن اشاره شده است را بررسی کنیم.

اشاره به سیاه چاله در قرآن

سیاه‌چاله‌ها پدیده‌های نجومی هستند که شاید از نظر برخی‌ها هیولا‌های کیهانی وحشتناک به حساب بیایند، اما این پدیده وحشتناک توجه بسیاری از دانشمندان را به خود جلب کرد به طوری که آن‌ها با تلاش و سختی‌های فراوان توانستند اطلاعاتی را در این زمینه کسب کنند، علومی که خداوند در ۱۴ قرن پیش در قرآن کریم به آن اشاره کرده است.

حال به بررسی تعریف دقیق سیاه چاله در کتاب نورانی قرآن می‌پردازیم، کلام واضحی که در این مورد جایی برای شک نمی‌گذارد.

برای شروع به اولین سوره به نام «التکویر، آیات ۱۵ تا ۱۸» اشاره می‌کنیم.

فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ

قسم یاد می‌کنم به ستارگان بازگردنده

الْجَوَارِ الْکُنَّسِ

که به گردش آیند و در مکان خود رخ پنهان کنند

در این آیات، کلمه «الخنّس» به معنی آنچه که پنهان و دیده نمی‌شود، آمده که اکنون دانشمندان اعلام کردند، سیاه‌چاله‌ها مکان‌هایی با کشش‌های گرانشی بسیارزیاد هستند به طوری که حتی نور‌ها هم نمی‌توانند از آن عبور کنند و از آنجایی که هیچ نوری از این سیاه‌چاله‌ها عبور نمی‌کند، نمی‌توان آن‌ها را مشاهده کرد.

کلمه بعدی در این سوره «الجوار» به معنی آنچه که با سرعت زیادی در حال حرکت است، در همین راستا رصد‌های آژانس فضایی ناسا نشان داد که این هیولای آسمانی با سرعت بسیار بالا در حال چرخش است به گونه‌ای که این سرعت حداکثر میزان در نظر گرفته شده در فرضیه نسبیت انیشتین است؛ و «الکنّس» یعنی چیزی که جارو می‌کند و این همان چیزی است که دانشمندان درباره سیاه‌چاله‌ها به آن معترفند و می‌گویند نیروی گرانشی سیاه‌چاله‌ها به قدری است که حتی نور هم نمی‌تواند از آن فرار کند و همه چیز را می‌بلعد.

سوره نجم آیه ۱

وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَى

قسم به ستاره، چون فرود آید

ناسا تصاویری از سیاهچاله‌ای عظیم را در حال از هم دریدن یک ستاره و بلعیدن مواد درون آن منتشر کرد که بیانگر این آیه است.

سوره الواقعه، آیه ۷۵

فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ

سوگند به مواقع نزول ستارگان

مواقع به معنای محل افتادن و نجوم به معنای ستاره است. احتمالی که در مورد معنای این کلمه داده شده همان سیاه‌چاله‌های فضائی است که بعد از مرگ ستاره‌های بزرگ به وجود می‌آید.

آیات دیگری نیز در این رابطه آمده که در زیر می‌خوانید.

الطارق، آیات ۱ تا ۳

بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

وَالسَّمَاء وَالطَّارِقِ

قسم به آسمان و قسم به طارق آن

وَمَا أَدْرَاکَ مَا الطَّارِقُ

و چگونه توانی طراق آسمان را بدانی

طارق همان کوکب درخشانی است که نورش فرورود.

اشارات علمی دیگر قرآن در رابطه با فضا و کهکشان

چگونگی آغاز جهان خلقت

از مهمترین اکتشافات دانشنمدان در قرن بیستم بی اعتبار ساختن اندیشه ازلی و ابدی بودن جهان است؛ آنان با دلایل متقن علمی ثابت کرده اند که آفرینش جهان با یک انفجار مهیب آغاز شده است که از آن به “انفجار بزرگ” یاد می کنند. تحقیقات همچنان درباره جزئیات این انفجار ادامه دارد. آنان می گویند: جهان هستی در ابتدا یک توده واحد بوده که منفجر شده و طی میلیون ها سال به شکل کنونی خود درآمده است.

برخی دانشمندان ترجیح می دهند که در بیان این پدیده به جای کلمه” انفجار هستی” از اصطلاحات دقیق تری چون “انفصال” استفاده کنند. در هر حال آنچه که مهم است این است که آنها با جعل این اصطلاحات در صدد بیان این واقعیت اند که جهان هستی در ابتدا یک توده واحد به هم پیوسته بوده (کانتا رتقا) سپس اجزای آن از یکدیگر انفصال یافته است(انفتقت) و بعد از آن ستارگان و کهکشانها و زمین و … به وجود آمده است.

قرآن در بیان پدیده آغاز آفرینش با شیوه ای کاملا دقیق از دانشنمدان غربی پیشی گرفته است.

قرآن ۱۴۰۰ سال پیش در بیان این حقیقت دانشنمدان غرب پیشی گرفته است و دقیقا همان چیزی را می گوید که دانشمندان به آن دست یافته اند. به این آیه توجه کنید:

(أَوَلَمْ یَرَ الَّذِینَ کَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ کَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا) [الأنبیاء: ۳۰].

ترجمه: آیا کافران نداستند که آسمانها و زمین به هم پیوسته بودند، و ما آنها را از یکدیگر جدا کردیم.

اینجاست که این سوال متوجه کسانی می شود که حقانیت قرآن را منکرند: در زمان نزول قرآن چه کسی می دانست که جهان در ابتدا یک توده واحد به هم پیوسته بوده(رتقا) سپس از یکدیگر جدا شده (انتفتقت) و آنگاه جهانی کنونی به وجود آمده است. آیا او کسی جز خدای بلندمرتبه است؟

انبساط جهان

شاید بتوان”نظریه انبساط جهان” را مهمترین کشف نجومی قرن بیستم دانست, بر طبق این نظریه کهکشانها با سرعت فوق العاده ای در حال حرکت و فاصله گرفتن از یکدیگرند که در نتیجه آن, جهان هستی به طور مداوم در حال گسترش و انبساط است.

جهان هستی با سرعت زیادی در حال انبساط است اما ما آن را احساس نمی کنیم. دانشنمدان با استفاده از ابزار آلات پیشرفته توانسته اند سرعت آن را اندازه بگیرند. این حقیقتی است که در زمان نزول قرآن هیچ کسی اطلاعی از آن نداشت.

این دستاورد علمی دانشنمدان بعد از تحقیقات بسیار و صرف هزینه های زیاد و در مدت زمان طولانی به دست آمده است. عجیب آن که قرآن قبل از ۱۴۰۰سال پیش در آیه زیر خبر از گسترش جهان داده است.

( وَالسَّمَاءَ بَنَیْنَاهَا بِأَیْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ)[الذاریات: ۴۷]

ترجمه: ما آسمان را با قدرت بنا کردیم و گستراننده آن هستیم.

 چگونگی پایان جهان

نظریات متفاوتی درباره پایان جهان ارائه شده است اما نقطه اشتراک همه آن ها این است که جهان روزی به پایان خواهد رسید, بنابراین ممکن نیست انبساط جهان هستی تا ابد ادامه داشته باشد زیرا طبق قانون بقای انرژی, میزان ماده و انرژی همیشه ثابت است در نتیجه, گسترش جهان هستی متوقف خواهد شد و همان گونه که گسترش یافته بود شروع به بازگشت و جمع شدن خواهد کرد.

نظر کنونی دانشمندان این است که شکل جهان تقریبا به صورت یک ورقه مسطح است که اندکی انحنا دارد.

عجیب آنکه قرآن در آیه زیر به چگونگی پایان جهان و شکل جهان هستی که مانند یک ورقه منحنی است, اشاره کرده.

(یَوْمَ نَطْوِی السَّمَاءَ کَطَیِّ السِّجِلِّ لِلْکُتُبِ کَمَا بَدَأْنَا أَوَّلَ خَلْقٍ نُعِیدُهُ وَعْدًا عَلَیْنَا إِنَّا کُنَّا فَاعِلِینَ) [الأنبیاء: ۱۰۴]

ترجمه: روزى که آسمان را همچون طومار نوشته‏ها درهم مى‏پیچیم و همان گونه که آفرینش را آغاز کردیم، آن را باز مى‏گردانیم، این وعده‏اى است بر عهده‏ى ما و ما حتماً انجام دهنده ى وعده‏هاى خود هستیم

(اگر دقت شود می یابیم که ورقه های طوماری که غالبا در گذشته ها استفاده می شده ورقه ای مسطح است که به علت تا شدن اندکی انحنا پیدا می کند.)

 تپ اخترها (ستاره های تپنده)

تپ اخترها از جنجالی ترین اکتشافات قرن بیستم محسوب میشوند, تپ اخترها به ستاره هایی اطلاق می شود که از آنها صدایی شبیه صدای چکش صادر می شود. به همین خاطر دانشمندان آن ها را چکشهای غول پیکر نامیده اند. آن ها بعد از تحقیقات فراوان به این نتیجه رسیده اند که این ستاره ها از خود امواج بسیار قوی و نفوذ کننده ای صادر می کنند که توانایی نفوذ از همه چیز را داراست؛ در یک نتیجه کلی می توان گفت که آنها “کوبنده” و “نافذ اند”.

تپ اخترها یکی از حیرت آورترین پدیده های نجومی برای دانشنمدان اند.

قرآن با عباراتی رسا این حقیقت را بیان کرده است. آنجا که به این نوع ستاره ها سوگند یاد کرده و فرموده: (وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ * وَمَا أَدْرَاکَ مَا الطَّارِقُ * النَّجْمُ الثَّاقِبُ) [الطارق: ۱-۳].

ترجمه: سوگند به آسمان و(ستاره)کوبنده (ا) و تو چه مى‏دانى ستاره کوبنده چیست (۲)همان ستاره نافذ(۳).

به راستی که این آیات گواه صدق خدای سبحان در قرآن است.

ساختار بافتگونه کیهان (بافت کیهانی)

در قرن بیست و یکم دانشمندان سه کشور آمریکا, آلمان و انگلیس بزرگترین محاسبات کامپیوتری را به واسطه ابررایانه ها به منظور دستیبابی به شکل جهان هستی انجام دادند تا اینکه سوپرکامپیوتر, نمایی کوچک از ساختار جهان هستی ارائه داد.

جالب اینکه شکل ارائه شده مانند یک بافت بود, بر طبق این شکل دانشنمدان به این نتیجه رسیدند که کهکشانها مانند رشته های محکم یک بافت قرار گرفته اند؛ رشته هایی که مسافت هر یک از آنها به میلیونها سال نوری می رسد. نتیجه کلی دانشمندان این است که کیهان با کهکشانها بافته شده است.

این جهان خلقتی است که در آن زندگی می کنیم… در این تصویر رشته هایی را مشاهده می کنید که یک بافت محکم کیهانی را تشکیل می دهند. مسافت هریک از این رشته ها به میلیون ها سال نوری می رسد.

عجیب اینکه قرآن در آیه زیر به طرز حیرت آوری از این بافت کیهانی سخن گفته است.

(وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُکِ) [الذاریات: ۷]

ترجمه: سوگند به آسمان دارای رشته بافتهای محکم.

به راستی که اگر پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) فرستاده خدا نیست چگونه به این حقیقت علمی دست یافته است؟

وجود حیات در فضا

بعد از کشف آثار ابتدایی ترین انواع حیات بر روی یکی از شهاب سنگهایی که از فضا به زمین فرود آمده بود سفرهای فضایی دانشنمدان به منظور کشف موجودات فضایی شروع شد. آنها بعد از مدتی کشف کردند که بر روی مریخ و سیارات دیگر مقادیری از آب وجود دارد و سرانجام نتیجه کلی آنها این بود که حیات در همه جا وجود دارد.

تقریبا می توان گفت که دانشمندان نجوم اتفاق نظر دارند که حیات در سیارات دیگر هم وجود دارد.

این حقیقت در قرن بیست و یکم کشف شد ولی قرآن در قرن هفتم میلادی در آیه زیر از آن خبر داده است.

(وَمِنْ آَیَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَثَّ فِیهِمَا مِنْ دَابَّهٍ وَهُوَ عَلَى جَمْعِهِمْ إِذَا یَشَاءُ قَدِیرٌ)[الشورى: ۲۹]

ترجمه: و از آیات اوست آفرینش آسمانها و زمین و آنچه از جنبندگان در آنها منتشر نموده و او هر گاه بخواهد بر جمع آنها تواناست‏.